พระสมเด็จวัดระฆังหลังฆ้อน

พระสมเด็จ วัดระฆังหลังฆ้อน เป็นพระสมเด็จเนื้อโลหะผสม ขนาดองค์พระเล็กกะทัดรัด กว้างประมาณ ๑.๒ ซ.ม. สูงประมาณ ๑.๗ ซ.ม. จัดสร้างโดย สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ ญาณฉันทมหาเถร (เจริญ อิศรางกูร ณ อยุธยา) ผู้เป็นบุตรของหม่อมเจ้าถึก (พระโอรสสมเด็จพระเจ้าสัมพันธวงค์เธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงอิศรานุรักษ์ ผู้เป็นต้นราชกุล อิศรางกูรฯ) ซึ่งท่านเป็นเจ้าอาวาสองค์ที่ ๘ ของวัดระฆังก่อนหน้าพระเทพสิทธินายก (หลวงปู่นาค) โดยสร้างขึ้นเมื่อประมาณปี ๒๔๕๓-๒๔๕๗ ขณะดำรงสมณะศักดิ์ที่ พระพิมลธรรม (ต่อมาได้เลื่อนสมณะศักดิ์เป็น สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ เมื่อปี ๒๔๖๔) และสร้างพระสมเด็จหลังฆ้อน อีกครั้งช่วงปี ๒๔๕๘-๒๔๗๐

โดยท่านได้นำเอาแผ่นโลหะที่พระอาจารย์ต่าง ๆ ได้ลงอักขระไว้นำมาหลอมหล่อรวมกับชนวนพระพุทธชินราช ที่ล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ ๕ ได้โปรดให้สร้างขึ้นเพื่อประดิษฐาน ณ พระอุโบสถวัดเบญจมบพิตร ทำเป็นเชื้อชนวนในการสร้างพระวัดระฆังหลังฆ้อนนี้ พระที่สร้างในคราวแรก จะมีกระแสเหลืองออกทองลูกบวบ และเนื้อสำริด และเนื้อเมฆสิทธิ์ก็เคยพอเห็นแต่หายากมาก ส่วนพระที่สร้างในคราวหลังจะมีสีอ่อนกว่า แต่ที่จริง ๆ ก็ไม่ได้มีการแบ่งแยกรุ่นกันอย่างชัดเจนนักเพราะว่าค่อนข้างจะแยกกันอย่างชัดเจนได้ยาก

สำหรับพระเกจิที่มาร่วมพิธีปลุกเสกในสมัยนั้น มีจำนวนถึง ๖๐ รูป ได้แก่
หลวงพ่อพริ้ง วัดบางปะกอก
หลวงพ่อไปล่ วัดกำแพง
หลวงพ่อพุ่ม วัดบางโคล่
หลวงพ่อพ่วง วัดกก
กรมหลวงชินวรสิริวัฒน์
หลวงพ่อชู วัดนาคปรก
หลวงพ่อสาย วัดอินทราราม(ใต้)
หลวงปู่ใจ วัดเสด็จ
หลวงพ่อคง วัดบางกะพร้อม
หลวงพ่อบ่าย วัดช่องลม
หลวงพ่อเปลี่ยน วัดใต้
หลวงพ่อฉุย วัดคงคาราม
หลวงพ่อทา วัดพะเนียงแตก
หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว
หลวงพ่อโหน่ง วัดคลองมะดัน
พระสังวรานุวงศ์เถร (ชุ่ม) วัดราชสิทธาราม (วัดพลับ)
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (นวม) วัดอนงคาราม
หลวงปู่ไข่ วัดเชิงเลน
หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า
หลวงพ่อเดิม